Het Olympische droomdebuut van Kim Emmen

Op maandag na CHIO Rotterdam volgde het telefoontje van Lansink dat ze als reserve mee mag naar Parijs. Daarmee maakte ze haar lang gekoesterde Olympische droom al waar. Emmen zat bij de presentatie van het team in de stallen van Paleis het Loo zelfverzekerd aan tafel met de kennis dat ze drie topruiters naast zich had die ieder een reserve-paard beschikbaar hadden voor de Spelen. Willem Greve had Highway TN N.O.P. achter de hand, Harrie Smolders kon terugvallen op Monaco N.O.P. en voor Maikel van der Vleuten stond O’Bailey vh Brouwershof N.O.P. op de definitieve lijst voor Parijs. Deze reserve-paarden reisden begin deze week echter niet mee naar Frankrijk. Dat deed Kim Emmen wel met Imagine. Dat Emmen met twee foutloze ronden in de beide omlopen van de Olympische Landenwedstrijd het beste resultaat leverde nadat ze op woensdagavond te horen kreeg dat ze Willem Greve en Grandorado TN N.O.P. vervingen, is een prestatie van formaat. Daar wordt niet alleen in Nederland, maar ook ver buiten onze landsgrenzen, met heel veel bewondering naar gekeken.

Alles kan
Wat maakt Imagine zo speciaal? “Ik kom met hem de baan in en hij geeft me het gevoel dat alles kan. Het is niet dat je denkt van ik moet hier of ik moet daar opletten. Imagine is super bij de les. Als ik in het parcours iets moet veranderen aan mijn plan, dan kan dat gewoon het hem. Hij is er super bij”, vertelt Kim na de Olympische landenwedstrijd waarin ze met het team als vierde eindigde.

Imagine
Wat het allemaal nog specialer maakt is de korte tijd die Kim en Imagine samen zijn. “Imagine is vorig jaar oktober bij mij op stal gekomen. Hij werd daarvoor gereden door de Ierse ruiter Conor Drain die in Twente woont en daar zijn stal heeft. Conor reed Imagine al op internationale wedstrijden in het 1.60m. Hun laatste resultaat samen was de zevende plaats in de Grote Prijs van CSI Ommen bij de Familie Schuttert begin juli vorig jaar”, vervolgt Emmen.

“Conor reed Imagine voor zijn fokkers en eigenaren René en Conny Viscaal. René Viscaal overleed begin januari vorig jaar. René was jarenlang al een hele goede vriend van Eric Berkhof, bij wie ik op zijn Margarethe Hoeve in dienst ben en wiens paarden ik rijd. Zowel zakelijk als privé zijn Eric en René al jaren bevriend. René had een heel kort ziekbed voor hij overleed. Hij zei tegen zijn vrouw: ‘Als je hulp nodig hebt met de paarden, dan moet je Eric bellen.’ Na het overlijden van René heeft Conor Imagine nog succesvol gereden. Toen kwam bij Conny Viscaal de vraag: verkopen of toch niet verkopen. Ze benaderde Eric. Die zei: ‘Misschien moet Kim Imagine maar gewoon een keer rijden’. Na de Nations Cup finale in Barcelona heb ik Imagine voor de eerste keer gereden. Ik had meteen een klik met hem."

"Toen heb ik Imagine een paar maanden gereden en na een paar maanden heeft Eric zich voor de helft als eigenaar ingekocht bij Conny Viscaal. En nu staan we hier allemaal in Parijs. Sören Kühl is mee als mijn trainer, Eric en Corien Berkhof zijn er, Conny en haar dochter Joy en mijn pap en mam zijn er. Mijn vriend en collega Doron Kuipers is hier om mij te steunen. Ja, er zijn heel veel mensen die mij aanmoedigen.”

Geen kampioenschapservaring
Hoewel Kim internationaal al jaren succesvol is al amazone had ze nog geen kampioenschapservaring. “Ik heb vorig jaar het EK in Milaan gereden met Inflame Go. Toen ging ik ook op het laatste moment mee en was ik daar reserve voor het team. De ervaring die ik daar opgedaan heb is heel goed geweest. Daarmee kon ik er hier in Parijs ook gewoon koel staan. Ik ben van nature al koel van mijzelf. Ik heb in mijn periode bij de jeugd nooit aan EK’s meegedaan. Ik werkte en reed van jongs af aan voor verschillende stallen en mensen, maar had nooit de mogelijkheid om landenwedstrijden of kampioenschappen te rijden. Werk gaat voor. Ik kreeg nooit echt de kans”, blikt Kim terug op haar loopbaan.

Omzwervingen
Hoe kwam ze in aanraking met de sport? “Mijn moeder reed dressuur en daar ben ik ook mee begonnen. Maar dressuur was niet echt wat voor en mijn moeder wees me toen wel wat de les. Ik maakte de overstap naar de paarden en ben begonnen met springen. Mijn moeder vond dat eng om naar te kijken. Ik kreeg toen springles van Tonnie Verhees. Vervolgens heb ik een paar jaar gewerkt bij Gerard en Tim Franssen. Daarna heb ik voor de Belgische topruiter Niels Bruynseels gereden. Ik wilde van hem leren, omdat ik Niels een super ruiter vind. Omdat Niels veel weg was op internationale wedstrijden werd het voor mij lastig om van hem te leren. Ik besloot bij hem te stoppen. Ik bleef in België en heb een jaar gereden bij Luc Tillemans van T & L -sportpaarden. Daar heb ik heel veel geleerd met Patrick Vandereyt als trainer en Luc die er altijd super positief in stond en mij altijd aanmoedigde. Als het een keer niet goed ging, dan was de volgende ronde weer een nieuwe ronde en moest ik er niet te lang in blijven hangen. Dat was voor mij super positief. Toen ben ik bij Eric Berkhof op de Margarthe Hoeve in Dinteloord terecht gekomen. Daar reed ik met Delvaux de Global Champions Tour wedstrijden. Toen heb ik nog een uitstapje gemaakt naar de Ier Sean Cubbit, waar ik met zijn jonge paarden en het paard Jack van het Dennehof een paar super jaren heb gehad. In de Grote Prijs van Rotterdam in 2021 werden we derde achter Sanne Thijssen met Con Quidam RB en McLain Ward en Contagious. Daarna ben ik weer teruggegaan naar Eric Berkhof. Nu staan we hier in Parijs”, straalt de amazone.

Foto's: Hippo Foto Media